مقایسه تحمل عذاب در مراقبین بیماران اسکیزوفرنیک با مراقبین بیماران نارسایی انتهایی کلیه

سابقه و هدف:مطالعات و بررسی های محدود انجام شده نشان داده است که مراقبین بیماران مبتلا به بیماری های مزمن اعم از جسمانی و روانی عذاب قابل ملاحظه ای را تحمل می کنند، از آنجا که در این زمینه در ایران مطالعات اندکی انجام شده، بر آن شدیم تا با این مطالعه میزان عذاب وارد بر این دو دسته مراقب را ارزیابی کنیم.مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی مقایسه ای و مقطعی، با طرح کارآزمایی کوهورت دو گروهی، 60 مراقب بیماران اسکیزوفرنیک و نارسایی انتهایی کلیه (از هرگروه 30 نفر)، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای نمونه ها پرسشنامه جمعیت شناختی و fbis پر شد، نتایج بر اساس آزمون t مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: مراقبین بیماران اسکیزوفرنیک از مراقبین بیماران نارسایی انتهایی کلیه میزان عذاب بیشتری را تحمل می کنند که این تفاوت در سطح خطای 05/0 درصد معنی دار است. همچنین نتایج در زیر گروه ها نشان می دهد که مراقبین هر دو گروه، فشار اقتصادی تقریبا یکسانی را تحمل می کنند. در زیر گروه های اختلال در فعالیت های روزمره، اختلال در استراحت، اختلال در روابط خانواده (عذاب عینی) مراقبین بیماران اسکیزوفرنیک در مقایسه با مراقبین بیماران مبتلا به نارسایی انتهایی کلیه میزان عذاب بیشتر بود که تفاوت معنی دار بود. همچنین در زیر گروه های تاثیر بر سلامت جسمی و روانی و میزان رنج (عذاب ذهنی) میزان عذاب در مراقبین بیماران اسکیزوفرنیک در مقایسه با مراقبین بیماران نارسایی انتهایی کلیه بیشتر بود، ولی تفاوت معنی دار نبود.استنتاج: این پـژوهش نشـان داد که مراقبیــن بیمــاران اسکیــزوفرنیــک به طــور معنــی داری از مراقبــین بیمــاران مبتــلا به نارســایی انتهــایی کلیـه، عـذاب بیشتـری را تحمـل می کننـد که این عـذاب هـم عینـی (objective burden) و هم ذهنی(subjective burden) است.